Yapışıp kalmanın tarifsiz hissiyatıyla
Dokunuyorum kendime
İçime çekiyorum benliğimi
Benliğim tenimi içime çekiyor
Kendi kendimi yutmaya başlıyorum
Benliğimi senliğime yutuyorum.

Deliliğinin ötesine geçiyor bilincim,
Sonra bir oluyor, sonra doluyor,
Senliği kaplıyor, ben ve sen
Kavramlarının ötesinde, anlam bile
Veremediğim mananın da ötesinde
Bir hale bürünüyor görebildiğim
Ya da göremediğim her şey.

Sözcükler anlama tabi değiller
Anlam kavramının ötesine kayıyor
Benliğimle birlikte sözcükler de
İçine, sonsuza sonsuzun da ötesindeki
Başlangıçtaki tek noktaya
Var oluşun başındaki sonsuz.

Tek ana çekiliyor benliğim,
Akan mürekkep, içime çektiğim nefes,
Dalgalanan ışık, yaşanan hayat
Bir tek noktaya çekiliyor
Anlamlı ya da anlamsız,
Bir varlığa tabi, ya da değil her şey
Şey diye nitelendirilen tüm şeyler,
Kısacası sonsuzda bütünlenen
Tüm olgular o tek şeye doluyor, sığıyor
Hayat tek bir kabre sığıyor
Bir noktaya sığıyor her şey
Şey demek ne güzel
Ne kadar anlamlı,
Sana yüklemeye çalıştığım tüm olgular,
Tüm harkulade olgular yalnızca şeye sığıyor
Yalnızca bunu söyleyerek
Utangaç, gururlu, mağrur, emin, naif..

Sami Arlan..