yüreğimin titrediğini
içimin ıslandığını ve
ellerimin sevindiğini görünce
bir yudum sevginin dolduğunu fark ettim
öylesine dolmuştum ki bir bardağa bakındım ve başladım can evinden
dudaklarımı ısırmaya istesen de durduramadığım
söz dinlemez asi kirpiklerim yok mu tutmadı bendini


canının çektiği acılı özlem insanı un ufak eder de harman yerine çevirirmiş gözleri dizelerinden tepe taklak yuvarlanırken bedensiz
ayağının nereye bastığını da unutur koparırmış dünyasını


uzayan ayrılıkların süzgecinden geçirdiğim hayaller aklımda döne dursun
aldığım her nefes galiba içime senin hiç duymadığım kokunu taşıyor


varlığına daha çok ihtiyacım olduğunu hissettiğim anlar adını daha çok andığım anlardı...


ne kadar yok olsan da o kadar varsın ve o kadar yarsın



Meryem maman Nene Hatun Sairnenehatun

şimdi ... şu an... ardıma baksam mı ? 16 eylül 2013 21.50