31
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
2580
Okunma

karanlık dünyamda aydınlığı
ve yaşamımda bana gülmeyi
hüzünlü de olsa sevmeyi
sen öğrettin
sarılamadım toprağına
bahçende bir gül olup açamadım
sen ise koklayamadan o gülü
nadasa bıraktın beni
bir gülmeyi bir ağlamayı
sevgiye kara leke olmamayı
bitmeyen aşkımızın deli gönüllüsüyüm
unutulmayan sevgimizin de
değişmeyen kara yazgımız da ki sabrı
sen öğrettin
ayrılık keyif mi özlemek değil mi?
oysa ben
o kadar çok özlüyorum ki seni
sınırları çizilmiş daire içinde
ayni yerde yaşayarak
özlem ve hasret çekmek
hiç olacak şey mi bu
sabrın da acısını yaşıyorsam
hepsini ve her şeyi
sen öğrettin sevgilim
NAZMİ ŞENUSTA
14.09.2013. ORHANGAZİ/ BURSA
5.0
100% (29)