Baba evinden çıkar, hüzün, sevinç arası
Karışır el içine, güler, ağlar elgızı.
Gönlünde, kardeş, bacı ve hem de yâr yarası
Her iki yöne eser, yürek dağlar elgızı.


Annelik şefkati ki! Yaratılıştan kavi
Hayata bağlılığı kapkara değil! Mavi
Baba ve koca evi ölür gider müsavi
Bakıp gıpta ediyor, yüce dağlar elgızı.


O bir nazlı gelindir, güle dönmüş goncadan
Asılmış bir kancaya, kurtulmuş bir kancadan
Ateş olur ocakta, duman verir bacadan
İki dağın arası, coşar, çağlar elgızı.


Ve insanlara alem, Nebilerin anası
Güçsüzler sığınağı, evlatların binası
Yaşlı anne, babanın çok sevimli kınası
Böyle gelmiş ve geçmiş uzun çağlar elgızı.


Bilmediği ocağa derinden gönül verir
Misk kokusundan üstün yüreğinden gül verir
Issız evde şakıyan güle yâr bülbül verir
Seni sever ölüler, sever sağlar elgızı.


Gelecek nesillerin temel taşı direği
Hem tarlada hem evde gayet sağlam bileği
Bir elinde yavrusu, bir elinde eleği
Kocasına güç verir, geçim sağlar elgızı.


Duru bir sevgi arar, yâr bildiği yiğitten
Tüm tuzaklardan kaçar, korkar tilkiden, itten
Laf, söz olmasın diye, ürker keneden, bitten
Eteğini düğümler, kara bağlar elgızı.


Elgızı iki yurtlu, yıllar gelip geçse de
Kalır yürek yarısı, bunu kendi seçse de
Hayat suyu, ilk yurdu, koca suyu içse de
Sana rakip olamaz, mümbit bağlar elgızı…



Salih Yıldız…13.09.2013




.