Bekir Akbulut’a


DİREKSİZ MUAMMA

Tel çeker aleme arsa tapusuz;
Direksiz, çatısız kurdukça kurar...
“Başbakan” der idi duysa Lüzumsuz
Bir gülü gizlemiş sordukça sorar...

Bekir bey naziktir is yapmaz ezel,
Tan etse akbulut şimşeği özel,
Kafdağı’nda gezer bul dese güzel
Türke nasip olmuş durdukça durar...

Nisan mayıs derken baharın sonu,
Besmeleyle serer bir ipe unu,
Sahip çıkar dünyanın her bir yanı
Çinlisi de varmış erdikçe erer...

Kalas derken tersten yazarsan salak,
Kuzeni kabaktır amcası kelek,
Elbisesi yeşil bizim ki merak
Kırmızıdır teni kırdıkça kırar...

Çok şükür herkeste vardır bir tane,
Çift olsa yetmezdi istersen dene,
Türkiye zengindir ters iki yöne
Tuzludan tuzsuza girdikçe girer...

Ressam Halil yoktur bu işe mektep,
Edepli olmaktır edeple hitap,
Sonunda bir eser kalıyor kitap
Bülbül güle köşkü ördükçe örer...

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 23.07.2013