Şiiriniz mana dolu ,ruh dolu,ve muhtevası gayet güçlü..ama ritim biraz eksik olmuş....
Şiir yazmak için elinize kalemi alıyorsunuz.
Ama sayfalar sevgilinizin aşkından dolayı bomboş kalıyor.
Sevda sizin bileklerinizde derman, kaleminizde güç bırakmıyor.
Daha sonra sevgiliniz kaleme hakim oluyor ve şiiri bir bakıma o yazdırıyor.
Belki şiir tamamen o oluyor.
Güzel bir imaj. Farklı bir ses. Duru bir söyleyiş..
Hani şiir diye muğlak ve tumturaklı bir tarza kaçmamışsınız.
Bir arı su gibi örmüşsünüz şiiri..

Gecenin en belirgin haliyle yaşantına süzülmesi,
kapında onsuzluğu solumak ve soğuk kış gününde gözlerin
bir noktaya odaklanıp beklemek..
Kulakların aynı sese hasret kalması ve yüreğin sadece O'nu özlemesi.. çok güzel ifadelerdir...

Kristalize olmuş duygularınıza lafzın kalın kesif gömleğini değil,
kalp tezgâhınızda dokuduğunuz şeffaf elbiseyi giydirmişsiniz.
Buna da özü sözüne, mânânın zarfa uygunluğu diyebiliriz...
Yeni ve daha güzel şiirlerinizi bekliyorum.
Selâm ve sevgiler...