dilim kuru,sözüm kesik... bir ıslığı ödünç ver elimdeki zincire


bu nasıl bahar ki
sevdası bir deri,bir kemik,
sabahsız uykuların
nabzı solgun,
çiçeğe durmuş ıhlamurların
yarası sargısız,
sevinci demsiz...
havasında bir sapan taşı
ağır mı,ağır
umudu rahvan
medetse,
nasipsiz mi nasipsiz

bak kar suyu emiyor,
sözü cüzzam toprağım
birazdan kardelenlerim de ölecek
tenimde çoban çalısı bin soru,
etimde bin kıymık
teninde üç mahsun cemre,
şiire varan ellerimin
su dökülmüş
bardak kırık
masalında şişesiz cinler.
iki avuca yaslanmış ihtimallerimin

kenara çektim,
göz değmiş dünyamı
içinde sorgulamayan bir kabulleniş,
ne farkederlerimin
harcanıyor,
üstü bozukluk zamanım
şaşkınım Tanrım
ben...
ben...
ben...
Tanrım laf aramızda,
yorgunum ben

aman ölüm duymasın...


Suadiye.2013
Demir Mutlugil


Şiirimi günün şiiri olarak taçlandıran seçki kuruluna teşekkür ve saygılarımı sunarım