sessiz bir çığlık koptu yine
fark ettin mi dost
istanbul semaları
inledi sanki
çınladı sanki
dalga dalga oldu gökyüzünde
yankı yankı oldu

ben duydum
sen duydun
şu yoldan geçen
burnu akan çocuk duydu
çingene değilsen
insan değilsin diyen
çiçekçi kadın duydu
otobüs kuyruğunda
aman önce bineyimde
ayatkta gitmeyeyim diyen teyze
ağır iştsede kulakları duydu
minibüs şoförü
ne oldu diye
şöyle bir döndü baktı
yanımdaki amcanın
yüreğinin yağları aktı
ağlamaya başladı genç kız
onun derdi sanki farklı

hepsi
yüreğinden birer parça
aşk söktüler
yalancı tebessümlerle
ellerinde bana tuttu

iyi niyetli insanlar
üzülme dedi hepsi
bana nasihat etti

sessiz bir çığlık koptu dostum
depremler oldu ardından
fırtınalar koptu
hepsi
bir duygu seli oldu
yüreğime aktı
lakin
bir o duymadı be
bir o sarsılmadı...

sessiz bir çığlık koptu...