Hani söz vermiştik , bugün hayata yeniden başlamaya
Seni üzenlerden bir , bir, hesap sormaya ....

Vakit heyalan vakti
Kopuyor yüreğimden ,
zirveye tırnaklarımla, taşıdığım umutlar..
Şimdi kan kırmızı gözlerim
Dilimden eksik olmuyor, sitem dolu eyvahlar

Siyaha bürünmüş, kalbimin sayısız hücreleri...
Sanki, bir rüzgarda kaybolup, gidecekmiş gibi,
Kuruyup tükeniverdi ömür sahifeleri...
Birdaha dünyaya geri gelmeyecekmiş gibi...

Sen şimdi yoksun
Benim yüreğimde açan ,kardelenlerde yok
Zemheri ayazında buz kesmiş bedenim
Sus pus olmuş, limanına sığındığım ,
Mutluluk denizleri..
Gelmiyor artık baş ucuma
Bana ,seni anlatan, uğur böcekleri.

Vakit kuşluk vakti
Yargısız infazların mührü çakılıyor anlımıza ,
İnadına kollarına koştuğumuz zifiri karanlıklarda
Şimdi fermanımız verilmiş
Hani bir hışımla, son noktayı koyamadığımız ,
kararsızlıklara
Geri dönermi bilmem ama,
Bundan sonra ,kavuşmak zor
umutla beklediğim , mutlu yarınlara....