hayrettin taylan




zayıf taraflarımın aynasında görünen gerçeğe ulak oldu hayatın
herkes iç yüzündeki duyu şehrinin yansık zamanıdır
insan aslında budur, bu zaafların cinasında özetlenir cançiçeğim



adressiz bir yüreğin mektubuyum, d’okunaklıyım
sensiz bir dünyanın yazılmamış yazgısıyım sar’hoşluğundayım
ve kavuşmak kadar yakın bir gün’eşin sonrasındayım
eskimez yolculuk benimkisi… ezelden evveline gelen doğuştan mecnunum sevdana
işte geldim kalbine…

huzursuz değilim, tereddütler masalının cadalozundan çekinirim biraz
ve ürkek ceylanın cüce adımlarında yanar k’aflarım
yüreğimde kül artığı güller koklaşır yeniden gelişlere
böyle geçmeyecek zamanın amansızlığında dirilecek şavkım
bin bir çeşit yaşamak kıyımda kıyamlarını sunacak
güzel yerde, güzel bir zamanda, güzel bir yürekte anılacak adım
ölesiye sevdanın sağanaklarında ıslanacak gönlüm

bir damlada yeşerecek senli demlerin yeşillik sonrası
göresim istediğim anların anısında aynam yansıyacak
taranacak sevilerim, sevinçlerimle
men’ziline gelecek, gelecek zaman vakası
kıymet bilenin niyetinde okunacak bağrımın aşk duası
izzet-i nefsimin secdesinde bulaşacağız aynı aminlerle