Dağlar benim der_di gâmım, sisleri efkâr olur
Savrularak yağma kar
Tutsam o yârin elinden, ellere bî-zâr olur
Söz edilir âşikâr

Bir gün olur belki cânan, vuslat olur gün gibi
Cennete vurgun gibi
Aydınlatır arzı gökten, yerdeki esrâr olur
Yükselişin tende yâr

Bilmez cefâ çekmeyenler sevdiğinin kadrini
Kendi bulur ecrini
Gel gör ki aşktan içersen, peymaneler hâr olur
Gönlünü bir sır yakar

Eyvâh ki sevdâ yüzünden, gurbete sürgün giden
Fâili olmaz neden?
Ağyâr da el-insaf etmez, avcıya şîkâr olur
Dilde taşar âh-ı zâr

Ey sevdiğim, şehr-i yârim gel de inâyet buyur
Yoksula sevgin duyur
Çöllerde kaybolmuşum gel, bir peri dîldâr olur
Bâd-ı sabâ bestekâr

Müs tef i lün Fâ i lâ tün Müf te i lün Fâ i lün
Müf te i lün Fâ i lün


Erol URAZ 29.08.2013 Eskişehir