Yalan olup gitti, mutlu günlerim,
Yine yorgun yıllar, dünü özlerim.
Geriye dönüş yok, bunu anlarım,
Onu unutamam, ararım şimdi...

Ben çılgın, o deli, yandıkça yandık,
Daha dün bitmeden, mâziyi andık.
Bu güzel günleri bitmiyor sandık,
Gül diye, dikeni sararım şimdi...

Unutmuş olmasa beni arardı,
Bitmez sevgisiyle rûhu sarardı.
Tutup saçlarımı okşar, tarardı,
Yollarına hasret sererim şimdi...

Dudakta hıçkırık, gözde yaş kaldı,
Kahrettim kadere, her şeyim aldı.
Özlediğim sevgi, tuttuğum daldı,
Ele değil, bana zararım şimdi...

Bir ışık süzüldü, kamaştı gözüm,
Sana söyleyecek birikti sözüm.
Varlığın mestetti, sevindi özüm,
Barış bayrakları gererim şimdi...

Gönlünde yer var mı; isterim girmek,
Küçücük bir ateş dilerim görmek.
Kim bilir bu gece murada ermek,
Ah, yine hayâller kurarım şimdi...

Bugün sevdiğimi geçerken gördüm,
Ona, sevgi, aşktan bir çelenk ördüm.
Gönül bahçesinden lâle, gül derdim,
Belki de kalbine girerim şimdi...

İnsanoğludur bu, çok hatâ yapar,
Doğru bilir bazı, yalana sapar,
Anlar hatâsını, yalvarır, tapar,
Şer değil, hayıra yorarım şimdi...

O bana yâr oldu, ben de ona yâr,
Bir bilse doğruyu, ne eder arar,
Şu yanan yürekte ne acılar var,
Bilmezse gerçeği, yererim şimdi...

Görebilsem şimdi canım yüzünü,
Destur bilir, dinler idim sözünü,
Bir su serp de, söndür içim közünü,
Gözünde cenneti görürüm şimdi...

Görmezsem yüzünü, hasretin dağlar,
Sesini duymazsam kalbim kan ağlar,
Unutursa diye karalar bağlar,
Ayrılık acısı paralar şimdi...

Canım; ’gözden ırak’ diye unutma,
Sakın ola, beni elle bir tutma.
Eller taşlar atar, sen de gül atma,
’Dostun gülü beni yaralar’ şimdi...

Hâlenur Kor