Cevrine hayranlığımdır özel adın
Bilmez gelipte görmeyen birde çekmeyen ağrı
Karşı cinste ki en güzel kadın


Estirdiğin rüzgarın kor ateşten bir peri
Ahkam keseni duymadım iflah kestiğin doğru
Kainatın endamı alınmış bir kez tadın

Mey olupta içilen kalır mı benden geri
Ezelden ebedisin canlar yakan İstanbul


Desem ki narına az buçuk dokunayım
Ne gecenden bir fayda gör diz boyu
Ne de gündüzünden bir parça


Nağmelensem her şarkında serilsem
Şiir olsam kendimce eteğine savrulsam
Kuş dilinde muhabbet dudağında dem olsam
Tutsaklık cana minnet Sevdiğimce derilsem
Kat sevdamı canına titret gönlü İstanbul


Bak gözlerime tan kızıllığınca
Isıt ellerimi mevsimler harici


Kızıl şarap aksın kara gözlü üzümünden
Çakmak gibi ışısın semanın yıldızları
Nazını sal endamın bal s/üzümünden
Bu sarhoşluk seninle nihayettir İstanbul


Yürek bu döner durur sevide çark dokunuşu
Canı çeksin şiirlerin bir nevi kayboluşu


Dile gelsin kalemler haykırarak ismini
Atlas yüzlü denizin yeşil mavi cismini
Yosun gözlü sevgili okunuşum İstanbul


Sayısız gurup vakitlerinde
Yakamoz saklansın benimle koynuna


Işısın yedi verenin sözde ki gül rengi
Ayın hilal kaşını çizsin gözüm üstüne
Şaşırsın har geceler tende ki kimin dengi
Bendinde yıkılan aşık seni bilir İstanbul