Çayın hasını demler suya renk ahenk verir.
Berraklaşır bakışlar suretinde bardağın.
Buselik makamında şeker haz ile erir.
Düğümleri atılır incecik ipek ağın.
Beşevler muhitinde çayın üstadı kirve.


Her yudum muhabbete ayrı girizgâh açar.
Damağı burar çayın katresindeki sızı.
Sükutun feri artar söz kalır bir dem naçar.
Çayın buğusu ile tütsüler imkansızı.
Yatkındır ünsiyete sohbetin tadı kirve.


Mahirdir tevazuu mansıp bilir özüne.
Suretinde tebessüm elinde naz perisi.
Muaşaka karışır çay demiyle sözüne.
Leyla gözüne sürme çaydanlığının isi.
Çaya gizem katanın tarihte adı kirve.


Çay kahvenin kuması değil elbet biliriz.
Birisi esmer tenli birisi yakut misal,
Kahve kırk yıl dayanır çay dudakta sonsuz iz.
Bir varmış bir yokmuş ya kadim zamanda masal.
Çaya tutkun olanın her mevsim yâdı kirve.


Her şey fani cihanda baki olan hoş seda.
Dost dostu anar dem dem billur çay ikliminde.
Buluşuruz mahşerde değildir gitmek veda.
Gönlümüz nakış olur muhabbet kiliminde.
Ne zaman dolar diye bekler miadı kirve.
Ankara, 26.08.2013 İ.K