Yar…
Kim bilir nerdesin
Nasıl bir hassasiyetin içindesin
Sanki yıllara sâri hasretsin,
Firkatin ta kendisisin
Ruhuma hüzün zerk eden kedersin,
Hicranın derin sularındaki hecemsin

Artık
Ne söylesem
Elemin çilelerini derlesem
Her lahzada gözyaşlarımla bestelesem,
Söylesem, bu hasrete çare olacak mı, ?
Baht gülecek mi, söyle umutlar yeşerecek mi?

Korkuyorum
Anmaktan, rüyalarda
Pürtelâş olup, fırlamaktan
Sabahlara denk yâdımda saklamaktan,
Yalnızlığa sığınmaktan, hazanın solgun
Çehresinde umutları yoklamaktan,
Baht kitabını okumaktan

Bilmem ki
Şimdi neredesin
Şen misin, kederin kadrinde
Hasret misin? Bin hüzünle dillenen
Şarkıların bestesi misin, yoksa edebin
Halinde, Sabrın vadesinde, nasibin bahsinde
Yıllardır yaşlarını gizleyen suhulet misin?

Ne söylesem,
Biliyorum ki kar etmeyecek
Sessizliğin esrarı çözülmeyecek,
Yüzüm gülmeyecek, hüzün yüreğimden
Silinmeyecek, gelen, gidenden sual edilmeyecek
Boyun bükülecek, sabır acısı yüreğime inecek,
Kalan nefesler ne kadar şevkle erecek

Ölmeden
Ölmek buymuş demek
Her şeyden vazgeçmek,
Varlık adına umut beslememek
Her an ölümle
Müştereklik içinde nefeslenmek,
Kimi zaman öncelemek Hevesi heva, arzu
Kitabını bitirmek, ibret adına
Son nefese kadar satırlara dökmek

Ey hak
Demek, ruhu teslim etmek
Ne kadar gün yüzüne hasret
Umut kalmışsa toprakta demek
Kabir ne kadar yakın halime,
Derinliğimden nükseden bir hüzünle
İçimde olsun dert etme halimi,
Sensizlik içinde viran olan kalbimi,
Ruhumdan akseden kaderleri…

Mustafa Cilasun