14
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1352
Okunma
ellerim istasyon
gözlerimden geçiyor
dudaklarımda yığınla sözcük
boşalıp boşalıp doluyor
aslında ressamın suçu
yalnızlığımı giydirmeyip çıplak bırakmak
yolculuk nereye deseniz
iliklerime kadar havva oluyorum
sessizliğime bürünüyor bütün zamanlar
dans etmek cümlelerimden önce
yüzümde boş yer arayan çizgilerimle
kalemim giyindiğinde terliyorum
ve
kendime dönük uykularımla kalabalıklaşmak
ben fazlalıklarım
bazen diyorum ki
inecek var yolun yarısında
yıllara aklımın ardından bakarcasına
gırtlağımda birikmişcesine
5.0
100% (18)