Işıl ışıl tebessüm gönle sükunet yayar.
Her mevsim naz ıtırı karışır nefesine.
İkliminde kemlik yok nazı yirmi dört ayar.
Billur nağme karışır süzülürken sesine.


Kız Kulesi’nde endam ince belliden mülhem.
Güneşin rengi ile kaynaşır hep ahengi.
Berrak bakışlarıyla hem gül misal peri hem.
Meşrubatlar içinde yok henüz onun dengi.


Su mütebessim iken suretine karışır.
Cama hayat veren sır saklıdır gizeminde.
Ona benzemek için has cerenler yarışır.
Susuzluğun çaresi derlenir çay eminde.


Yağmur Yeditepe’ye çiseler hatırına.
Boğaz’ın albenisi şavkı ile halleşir.
Efsanesi karışır namenin satırına.
Onun şahitliğinde hurufat kavilleşir.


İstanbul’la çay solur en güzel zamanları.
Erguvan renklerinin hikâyesi emsalsiz.
Sözcükler anlatamaz çay içilen anları.
O eşsiz saatlerden dudaklarda kalır iz.
Ank,21.08.2013 İ.K