Bulduğunu yatırdın, sordun mu, derdimizi?
Yatan rahat ettiyse, verdi mi, keyfinizi!?

Sustu yıllarca masa, aldın mı, “pes” dilinden,
Böyle yalan kalmadı, yirmi yıl pili kimden?.

Yeter artık yorulduk, hâlimizi soran yok!
Döndürün kör lafını, inanacak ahmak yok!.

Ayakta söz mârifet, kilim sanıp- yatırdın,
İşi, zemin üstünde, ayak boyu uzattın!.

Düdüklü Makarnayı, hem öttürüp hem yedin!
Sizi, siz kadar tanır, tekmelediğin kedin!.

Soran yok ayağını, kaç bacaklıdır masan,
İyi ki, Kadir sordu; kaç yıldır susmam, tasan!.

Yatırma belli artık, utanın yüze tutun!
Yatması gerekenler, masa yerine yatın!.

Ayıp olur; yatıran, mes’eleyle siz yatın,
Uyku tutmaz derdine, şerbetli meme batın!.

Kalıp söz eskir- gider, ehlisi ol hatırın,
Sakız sözü söyleme, modası yok katır’ın!.
Önce düşün, hatırla, dili bala batırın!.

Kadiryeter Kadir Yeter. 18.8.2013 TRABZON.