Horlandım ,,,Eşşekdim
Canım yandı öyle eşşek değildim öyleyse haydi / hodri meydan dedim
Hırslandım katırları geçdim
Hiç beklemiyordum / Madem hodri meydandı
Benim bildiğim hodri meydan’da kalleşlik yokdu sahiden gıpta edilirdi el sıkılırdı
Katırlar kıskandırlar
Halleriyle hareketleriyle hemde sözle / Demediklerini bırakmadılar
Artık bilmek istemiyorum
Bilmek buysa ? bilmekden tiskiniyorum
Amma olmadı
Gayem insanı insan yerine koydurmakdı
Tamam oldu
Yukarılardan bakıyorum katırları / İnsan yerine koyuyorlar beni şimdi
Amma / benim istediğim bu değildi
Hadiya sende / hiç zorla güzelliğin tadımı olurdu
Benim istediğim , içtenlikdi , samimiyetlikdi , sahiden bilmekdi
Çocukla çocuk olmak olduğum gibi görünmekdi ozamanlar salak bile dedilerdi
Şimdi deseler mutlumusun değilim / böyle mutluluğu ne yapayım
Böyle samimiyetin anasını satayım
Katırı geçdim diye katırlar
Sahdecikden önümde eğiliyorlar
Hani bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı ?
Hani yaradanı / yaradandan ötürü sevilirdi ?
Peki şimdi gene horlansan katırları geçermisin ?
Hayır geçmem
Peki geri dönermisin ?
Hayır geri dönmem
Peki ne yaparsın ?
Dağda durur katırları görmem .
Yahya sevim ; Aydın .