Yağmur damlaları saçaklardan sarkarken
Gönüllere puslu bir havanın
Kasvetinde yazıyorum bunları sana
Uykusuzluğun verdiği delilik zamanlarında
Gözlerimin altında ki morluklar kadar
Yoksun düşlerimde.

Geçmişin şimdilere döndüğü zamanlardır
Bende zamanın durduğu an
Başlarım yazmaya ruhumdan esen rüzgârlarım gibi
Düşünürüm şimdi seni
Çelişki dolu bir ruhun en güzel yansımasıydın
Şehvetin ile ter kokan yatağımda
Gün olur eserdin ruhumda savurur
Dağıtırdın kimliğimi zamanın esiri ruhlara
An olurdu zamanı durdururdun gözlerinde
Alırdın hiçliğin zamansızlığına beni de
Erişemezdin çok zaman ruhuma
Ruhumu ben sererdim ayakların altına.

Ezer geçer miydin beni
Düşünür müsün bazen beni, düşünürüm ben seni
Bazen bunu şaşırır gülerim kendime sonra
Nasıl çıkmıştın karşıma ve nasıl
Nasıldı ama ilk öpüşmemiz ya ilk sevişmemiz?
Ah o ilk ruhuna dokunuşum
Kendine sakladığın o ilk gülüş
Senin sesine âşık olmuştu
Ruhum ilk bana söylediğin şarkıyla
Şimdiyse nefretine mi dersin âşık ruhum?
Bomboş bir aşkın gölgesiz izleriydi
Sanırım yaşadığımız gülüm
Öyleyse neden hala düşümdesin?

Sami Arlan..