Anlatın ...
Bana masallar anlatın , kalbinizin en kanayan yerinden...
Güneş doğsun yepyeni günlere...
Sevgi olsun masumane bir kalpte...
Karla çamurun mücadelesi olsun minicik ve bi o kadar da yorgun dünyama hitaben...
Tüm sevdiklerim olsun , mutlu sonu olsun masalımda...
Siyaha yer olmasın , masmaviye boyayın hayatımı alabildiğince beyaz katın rengime ...
Kapatın kararmış yanımı...
Elimden tut baba yoksa kaybolacağım yine kendi içimde.
Boğulacağım belkide anılarımda...
Fırsat verme baba!
Kötü adamlara ,yalanlara ve diğerlerine...
Zamana yenik düşen dünyalar kahraman olsun masalımda,çocuklar olsun ve tek sebepleri aileleri olsun sumsıkı bağları olsun ,göz alıcı...
Keşke ile başlayan cümleleri uçutma yapıp uçuralım.
Pembe yalanlardan pamuk şeker olur mu baba?
‘üzgün olmak yasaktır’ yazalım fırçamızla masalımın başlığına.kuş olup uçalıp mutluluktan hayal olmaktan çıkamayan esir düşlerime...
Gözyaşlarımı yağmurla birleştireyim akıp gitsin biz gülerken en mutlu anımızda .
Kendi oyunumuzu kendimiz yazalım en şairane duygularla ve çıkalım sahneye oynayalım en içten duygularla,saklamayalım gülmeyi , sevmeyi ve sevilmeyi...
Geçmişimizi yuvarlayalım kartopu olsun die ,sonra dönsün kardanadam olarak geriye...
Tüm bu hayatımızı yazarken silgi kullanmamayı öğret baba bana...
Tertemiz hayalleri giyelim üstümüze,acıyı çıkartalım cebimizden...
Bozdurup buz gibi kalplerden yapılmış dondurma alalım mı ?
Önce beğenmediğim sayfaları yırtayım ben,sen bana yeni sayfa açmayı öğret olur mu ?
En son noktayı ise biz koymayalım baba?Nokta son demek ...
Ben bu masalı bitirmek istemiyorum ki ...
ecemaydın