Kısmet değilmiş yazık kalbimde kaldı
Firkatin ay ışığında kavrulan aşklar
Sürgün treni ağlıyordu hasret gecesinde
Yanık gönül kokusu istasyonlarda

Trenden deniz görünüyordu
Yüzüme sürgün mevsimleri geldi
Dalgalanıyordu hazan yârin melteminde
Sürülüp kavuşulmamayı özlüyorum

Denize yorgun güneş vurmuş
Badem söğütlerini sevdiğim dilber
Gönül dallarına esir olmuşum
Sürgün gülüşlerin acı meyvesi

Tren yalnızlık getirdi sen gidince
Küllenen fotoğraflar uçuşuyor
Eylen kalbimde kal gurbet rüzgârı
Yârin gülüşleri bergüzar çiçek defterimde

Özlem katarlarıyla kuşanmış vagonlar
Hep böyle hazanlarıyla istasyonlar
Eserken kalbinden döker gönül duasını
Ay ışığında okşayan meltemli gülüşler

Sahil kahvesinde bir eski gramafon
Bergüzar şarkılar çalınıyor kalbimde
Sürgün gülüşlere hasret kalınca
Meltem bakışlı yârin gülüşüne takılmışım

Dargın ayrılmışım yarin gözlerinden
Sürgünlük fotoğraflarıma bakıyorum
Kaderin havuzunda oynaşan zaman
Yorgun aşklar gönlüme demirlemiş

Eğlenmişim rüyanın hazan kahvesinde
Aklımdan geçti bütün sürgün günlerim
Yüzümde ümitsiz ve çaresiz gülüşler
Ağlayacak kalbimi bulamadım