Suskunum artık konuşmuyorum
Hiçbir şekilde kendimi anlatmıyorum
Korkuyorum artık eskisi gibi
Kabuğumu kırmaktan
Kendimi kendim gibi yaşamaktan korkuyorum.

Yağmur yağıyor şehir sessiz
Sadece rüzgar rahatsız ediyor
Penceremden beni ve aklımdaki sen
Yağmurlar yağıyor gözlerime ve sana
Hayatımda çok şeyden kaçtım
Kendimden, ailemden, sevdiklerimden
Bunların hepsi tek amaç içindi
Acı çekmeyecektim düşmeyecektim.

Başarabilseydim senden de
Fakat gitmeliyiz dediğinden beri
Hep gitmek adına kendime sözcükler türettim
Ruhumu alıp bir cami avlusuna bırakmak geldi
Kelimeleri yetim bırakmak
Kendimi alıp senden götürmek geldi.

Ancak öylesine içimdesin ki
Yanağıma dokunan ellerin,
Dudaklarıma değen tenin,
Rüyalarımı süsleyen hayaller
Aklımdan hiç çıkartmadığım gözlerin
Belki her zamankinden daha fazla yanımdasın
Ya da çok uzaktasın.

Tanımlayamadığım bilinmeyenli denklemimsin
Zamanı belirsiz bir mevsim gibi
Üstümüz başımız tozlu,yaralı gideceğiz bu sevdadan
İkimiz mecburuz dediğin
Gitmeyi kaderimize bağladığın
Bu aşktan bu sevdadan kopup gideceğiz artık.

Sami Arlan..