Dilimizin kana bulanışından anlamalıydık,
Aklımızdan düşen ahların,günahımızla parçalandığını,
Ve sen acı ikliminin en masum kadını,
Senin dertlerin kadar dolmadı yüreğime çile...

Hoş geldinle baharlar yazılırdı,gönlümün gül bahcelerine,
Yeni patlayan çiçeklere inat,güz doğururdun hayatıma,
Acı ikliminin en masum kadını,
Yüreyimde aç,açdıkca kanat gözlerimde açsın çile...

Yer denizi hangi yangını söndürebildi ki,
Şimdi yaşamda ki tüm renkleri bıraksalar ayaklarıma,
Başımı karanlığın en koyu rengine sokardım,
Acı ikliminin en masum kadını,
Sebebi sen değilsin,sadece Allah’a olan utancım...

Gelecekden habersizdi cezam,yakalandım,
Suçmuydu cezamı bilmek,şimdi yüreyinde müebbet mahkümum,
Her iklimde acıdık.her mevsim yaralandık,
Zamanlara atılan adım sayılı,vuslat vakdine yakınım
Acı ikliminin en masum kadını,
Çünkü biz,günah bataklığından,Bir defalık aklandık...

Hiçbir şeye başlamadan bitmek zorundamıydık,
Rızasızlıkla,rızanın karşısında duramazmıydık,
En sınırsız yanımca suküta kesiyorum dilimi
Acı ikliminin en masum kadını,
Bileklerimce akıyorsun damarlarımda RIZA’nın emriyle...

İçinde olduğum siyahın en sıfır yanındasın,
Güneşi kaybolan sevdalıya yazıldı kaderim,
Ömrümdeki acıların,sorgusuz kadını kalacaksın,
Yürekhanemde kardeşlik adına,sana yer açacağım...
Acı ikliminin en masum kadını...

Hayat bir sınavsa,katledilen zamana adım yazıldı,
Kaldırabilmek için dirilmem gerek...

Sineme yazılan hıçkırıktan,bir yudum payına kesildi.
Yürek hapishanenden tahliyem gerek...
Acı ikliminin en masum kadını...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 03.08.2013

NOT:Her hikaye bir şiir doğurur buda öyle oldu,
Dinlediyim hikayenin bende kalan izleri...