20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1403
Okunma
Kırlaşan saçlarıma rüzgar vuruyordu
Soğuktu, geceydi
Ay donuktu..
Sözlerin yankıydı kulaklarımda
Dünya ayaklarıma akıyordu
Mahsun yürüyordum
Gecenin öptüğü kaldırımda.
Sen, sen ki umutlar ektiğim mevsimdin
Sessizlik ölüm kadar soyluydu
Seninle paylaşmak
Ve geceyi selamlamak saçlarında.
Dalından düşüyor yapraklar
Sayfalardan siliniyor adın
Kardelenler apansız kuruyordu.
Ay donuktu
Soğuktu, geceydi
Kırlaşan saçlarıma rüzgar vuruyordu..
Bir bahar, bir volkan taşırdın avuçlarında
Benimse uğursuz gecelere uzuyordu acılarım
Sisli gri bulutlar örüyordu ufkumu
Sönüyordu gönlümde raks eden yıldızım
Senli hatıralarım fırtınaya tutulmuş
sığınacak liman arıyordu..
Kırlaşan saçlarıma rüzgar vuruyordu
Soğuktu, geceydi
Ay donuktu..
Yağmur olup toprağı suluyor göz yaşlarım
Gece yolcu, sen gidiyordun
Derinlerde patlarken umut tohumları
Zaman altın iklime el sallıyordu
Lakin
.....Geceydi, soğuktu
..........KIRLAŞAN SAÇLARIMA RÜZGAR VURUYORDU..!!
Apsuva..Sakarya..