(insomnia..)

içe bükük
dışa sarkık
içimde kuru ot yığınlarıyla yangınlar kundaklayan ve
sırıtan nemli cücelerden bıkkınım

dönüp kışa bakıyorum
ve bir önceki yaza
biraz tuzsuzluk
biraz susuzluk
kapsıyor nedametimi
kokmuyorum

sürekli bir istifham
biteviye bir kuşku
sürgit bir merak içinde
kokunun
sakallarıma isevi bir aroma katışına
katıştırıyorum geceyi
ve bitkinliğimi de

üç vakte kalmaz
falcı ölür fal biter
kahve gelmez olur yemenden

..

(narkolepsi..)


sesin oysa
o kadar kırık bir plaktı ki
senar nağmelerden
orglara gelene kadar
dünyayı tam kafama ortalardı

kıyasıya koşmaktayım
kelimelerim bitmek üzere
bana kırk kuruşluk kurşun askerlerle saldırısı
devam ediyor sesinin

yüzüme şuh edasıyla gerilmiş ölüm
ince göklerden ve yıldız tozlarından mamul ağrılarım
sana ve saçlarına doğru secdem
sana ve yüzünün akar suyuna olan hıncım

bir kaç gök mesafesi açık aramız
hayatım sevgilim derdimi dürtenim
akşam olsa biz uyusak
sabah olmadan ve
odamıza kolluk kuvvetleri dolmadan
sen bana varsan
ben uykuya

gözümün göğünde toplaşan
bu bulutlar senin mi

yüzünün vadisinde tıpırdayan
şu yağmurlar benim mi


@..

yi20mid9kuzMartİkibin10üç

Şükrü Özmen