Gözlerimde yağmurlar tane tane damlarken sayfalara...
İçimdeki fırtınalar koptukça alır götürür beni hatıralara..
Elimde tütünüm yandıkça hayalini kurarım dumanlara..
Tam haykıracakken seni sevdiğimi tüm dünyalara..
Kendimi buluyorum bakarken bomboş duvarlara...
Ne bir resmin kalmış ne bir kokun sinmiş anılara..
Hiç umudum yok ,kalmasada inancım yarınlara..
Sen mutlu ol istediğimden katlanıyorum bunca acılara...
Hani yutkunmak istersin söyleyemediğin cümlelerin boşluklarında...
Boğulursun sanki, bir yudum su ararsın bulamazsın yalnızlıklarında..
Dahada çökersin yüreğindeki depremlerin yarattığı enkazların altında..
Çırpındıkça dibe batarsın vurdumduymaz duyguların derin okyanuslarında...
Olsun hepsine katlanıyorum olmasanda sen yanımda...
İki küreğim var bir sen yoksun giderken uzaklara...
Varsın bir kulaç eksik olsun...
Yinede yol alırım eskimiş, kullanılmış hislerimin bi yarısı eksik sandalında...