7
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1473
Okunma
Ayaklarımdan asıyorum kendimi tavana
Uyuyorum gündüzleri
Işığa körüm
Sonra karanlık geliyor
Açıyorum antenlerini beynimin
Hiç bir duvara toslamadan
Zikzaklar çizerek hayatın labirentlerinde
Özgürce uçuyorum
Bütün komşular
Bütün tanıdıklar
Bütün sevdiklerim
Bütün ayak bağlarım uykuda
Hiç bir tanık
Hiç bir iz
Hiç bir kanıt bırakmadan arkada
Dokunup kaçıyorum aklına
Kollarını iki yana açıp geriniyorsun
Yüzünde mutlu bir gülümseme
Yeni bir güne uyanıyorsun
Günaydın ütopya
savrulmalar temmuz 1013
5.0
100% (13)