Ayrılıkmı diyelim hasretine
Bu can bıktı gurbetinden güzelim
Bu senede geçti, kış geldi yine
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Ne olurdu bekleseydin bu yazı
Kaderimiz kara, bu nasıl yazı
Teller bile sustu, çalmıyor sazı
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Aylar geçti, umutlarım azaldı
Masallarım artık perisiz kaldı
Benim yolum belli, mezar kazıldı
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Yalan dünya hiçmi kalmadı vefa
İçerimde bir ışık var son defa
Yemin olsun rahatsız etmem daha
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Yüreğimden çıkaramam bilesin
Umrumda değil, el ne derse desin
İsterseniz garip başımdan asın
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Kavuşmaya çok az zaman var iken
Yüreğimde sevgin yağan kar iken
Dikene katlanıp, gülü severken
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Mutluluğa hasret bıraktın beni
Ateşlere attın, sen yaktın beni
Ölüm halkasına, yar taktın beni
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Sessizce ben hayatından çıkarım
Çıkarımda yüreğimi yıkarım
Sensizlikte bu hayattan bıkarım
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Bundan sonra istersen beni unut
Unutmaki başımda kara bulut
Eğer bir gün ölürsem yasımı tut
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Aşılmıyor, şu karşı dağlar yüce
Gündüzüme hasret, esirim gece
Yetmiyor sözlerim, yetmiyor hece
Bu can bıktı gurbetinden güzelim

Selman KIRAZLI