Yar…
Atimden
Ne beklerdim
Hangi işaret taşlarının
İzlerinde nefeslenirdim
Onca cefayı nasıl bestelerdim,
Sabır yokuşlarında
Yanarak bilenirdim
Dinmeyen bir umudun arifesinde
Tefekkür etmeyi en büyük
Bahtiyarlık olarak görürdüm

Kul,
Kanaat denizinde arınmalı
Her ırmağın suyuna
Dalmaktan sakınıp, durulmalı
Güneşin zeval bulduğu
Andan kaçınmalı, gecenin
Bir yarısında uyanmalı
Ruhunu ve aklını yaratan
Sahip için secdeye kapanmalı,
Mizan için yaşanmaya adanmalı

Ne
Dilencinin haline acı
Ne de viran olmuş hanlardan
Nükseden sızıya ol kadı
Bahtın bir kitabı vardır,
Ömür içinde nice belalar saklıdır,
Akıl kim için sırdır
Aklına teslim edilen iraden
Bahtını şerh eden irfandır,
Azim senin en müstesna azığındır

İlim,
Merakın şubesindendir
Akıl ve izan,
Vicdanınla muvazene
İçinde bulunmalıdır
Her esen fırtınadan korkmadan,
Tesirinde kalan
Acziyetler hatırlanmalıdır
Her kimin ihsana ihtiyacı varsa,
Hastane köşelerinde
Mecali kesilen ortadaysa koşmalıdır

Kendine
Yetmeyen can neyler
İçini kemiren vehimlerle
Aynanın karşısına geçer
Bin bir meramlarla suretlerin
İnsicamında iniler,
Sessizce kahreder
Kalbin ve ruhun düştüğü
Durumu es geçer,
Güya aklı olan bir değer,
Hevaya rağbet eder

Mustafa Cilasun