Güneş Ayla meşk ediyor akşamın altı anlar
Kıyı hüzünlü özlemiş der ağuşlarımızı
Deniz okşarken közleşmiş hüznümü anlar
Öper en derininden şeb i yelda lı kuşlar

Mehtap sararken yıldız merdivenli atlasa
Ahşap sandal yaslanmış karanlığın koynuna
Bakıyor ta uzaklara başını bir yaslasa
Alev topu gibi düştüğü boynuma

İçre bir sevdanın er adamı mevlam
Rüzgar sustu melodilerin ruhumda fısıldaşır
Bu kadın jale lerle şükürde sevdam
Aşkımız deniz kızlarının sesinde dolaşır

Söz verdim sus kelimeler ürettim
Çilemiz bizli, ebruli bir yumak
Dilimdeki tüm öksüz harfleri tükettim
Zakkumların derdi inan bizle uyumak

Kuru bir vaha gibi kimsesiz bahçeler
Serap gördüğümden çatlar dudaklar
Su taşır bana acıyan şerçeler
Bizi biz yapan bu duruşlar

Gözlerim gülüyor ara da düşsem de özlemine
Biliyorum düşerim aklına özlemle ser sinene
Diz dibini özledim dinlenirken gözlerinde
Sen şiir /bense şiirindeki hece

............................................EMA