Gecenin karanlığında
Çalıp yıldızların kapısını
Sorsam var mıdır acaba
Kayıp Gül’ ün yıldızı.
Ay’ ın tahtında oturup
Geçmişten koparak
Geleceğe aydınlık
Yüreğini salarak
Yelken açmış aşka
Hem de bir solukta
Yudumlayarak.
Irmağın akışında
Dibeste nağmesiyle
Muradını anarak
Sorsam mı cihana
Kayıp Gül’ ü.

Işıl ışıl ışıldayan
Bir gamze çakışlı
Gönül Kabe’min ikliminde
Şakıyan bülbülün nağmesinde
Huzur eleyen sesiyle
Ferahlandıran ruhumu
Sorsam mı semalara
Kayıp Gül’ ü.

Bir NEY sesiydi sanki
İliklerime işleyen
En ince tannandı
Şu ruhumu besleyen
Üfledikçe esintiyle
Koşar adım gelerek
Kalbini, sinesini
Utanmadan, sıkılmadan
Şu GARİBE veren
Sorsam mı alemlere
Kayıp Gül’ ü.

Ettiğimiz her duaya
Amin canım amin diyen
Geriye dönmeyi arsızlık
Kalleşliği de bilen
Ama gelecekten
Ümidini yitirmeyen
İsmi gibiydi sanki
Çiçeklerin özündeki
En has tomurcuk
Dalında saklanan
Ege’lerde bezenen
Sorsam mı Mecnuna
Kayıp Gül’ü.

Bir bakış yetti evet
Anlatmaya sevgimizi
Dokundurduk makamına
İnci mercan buseleri
Gümüştendi küpeler
Pırlanta ta neydi
Aşk dolu temalarda
İçindeki bu iştiyak
Akıp rahmet diyarında
Sorsam mı Havva’ya
Kayıp Gül’ ü.

Sözler sanadır ey yar
Çıktık dikenli bir yola
Zirve sonsuzluğumuz
Hem de ayrı bir mekanda
Bu uğurda seninle
Ölmek var yanmak ta
Herşeyden vazgeçip
Oldum sana ben Yar
Sen de bana istersen
Olur musun YAR!

Siirin Vezni : Fe’ûl / fe’ûlün / fe’ûl / fe’ûl

Murat AYDIN.