Terk-i gönül etmişim sevdaları
Yeter ki, soğusun bu yürek artık
Her alevi ömrümden bir şeyler götürüyor
Sürgünden dönmek iyi gelecek gönlüme
Hazmı zor ayrılıklar beni bitiriyor...

Oysa dağlar gibi sevdam vardı
Tespih taneleri gibi dizilen kederler
Alıp götürdü hepsini
Bam telinde sevda türküleri söyledim
Işıksız gecelerde...

Pardon bayım diyerek gidenler;
yüreğimin güzel olduğunu söyleyenler
Ne fayda hepsi bu kadar
Her zaman dul kaldı gözlerim
Her dem askıda kaldı aşk sözlerim...

Duyduklarım karşısında hep gülümsedim;
yutkundum bir şey söyleyemedim
Nasıl söyleyebilrdim ki,
Hayır ben bencilim;
Çünkü karşılıksız seviyorum diyemedim...

Şarkılara, kitaplara kırgınım
Hep beni söylüyorlar, hep beni yazıyorlar
Çiçeklere, kuşlara kırgınım
Yar’sız kokuyorlar, bensiz uçuyorlar
Kırgınım cümlesine halimi bilmiyorlar...

Çöle dönmüş bulutlar
Yağmur olup yağmıyorlar
Gözyaşlarım bile yalnız
"Heybeme şiirlerimi alıp
Zil zurna hüzünlerle kendi kendime ıslanıyorum..."

Mayası ekşimiş sevdaların
Durmuyor kıvamında
Kimse günahtır demiyor sevene
Sevense günahkar
Kul hakkı yemişcesine...

Aşkın doyumsuz kadehini kırsamda
Dumanı tüten bacalar idolüm
Ve
Sevdasızlığı sunuyorum yüreğime
Almıyor arsız, almıyor bahtsız...

Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN