Hep kendinle vurup yüreğinden kovuyorsun beni,
Neden yar neden sürekli yasaklıyorsun beni kendine,
Yapma ne olur çok geç olacak eğer geri dönmezsen,
Uzaktan seyrettiğim karlı dağların zirvesi gibi kalma,
Mesafeler hep cayır cayır yakmıştır içimde bir yerleri,
Aslında hiç acıtmıyorki yokluğun diyebilseydim keşke,
Bir kavuşup sarılabilsek bütün zamanlar duracak,
Yaralarımızın hepsi bir bir iyileşecek biliyorum,
Hadi öyle gelki sensizlik utancından alıp başını gitsin,
Saklımda olan sevdan ukte olup kalmasın içimde,
Bak adını duyuyorum sanki her yürek atışımda,
Yüreğini yüreğime emanet edeceğini düşündükçe,
Titreyen bir yaprağa sıkıca tutunan çiğ tanesi oluyorum birden,
Çocukların ellerinden gökyüzüne süzülen balonlar olup uçuyorum,
Hadi ellerin yüreğimden yüreğine giden bir sevda köprü olsun,
Yüreğimizde nakış nakış ilmek ilmek dokuyalım aşkımızı,
Her ilmekte her nakışta seni hep seni anlat hiç usanmadan bana,
Ben adına şiirler yazıp kulağına fısıldayayım usulca,
Sonra gülüşünden hiç durmadan doyasıya öpeyim yar..