Bir ömür ki yaşanıyor bugün ya da yarın,
Düşünmüyoruz belki de yarından da yakın,
Yaratılanlara insanlığını bir ömür gibi takın,
Gün gelince ne şekilde öleceksin kim bilir?

Yaşamda bil yaratılış ta asıl olan görevini,
Boşuna heba etme ömür denen sermayeni,
Kulağını aç iyi dinle anla bütün söyleneni,
Son an gelince düşünür akıllanırsın kim bilir?

Hiçbir yaratılan olmadı asla Dünya da ebedi,
Dünya acılarla dolu hiçbir kimseyi güldürmedi,
Fani yalandı kendisi de sadece bir misafirdi.
Zaman gider son an gelince anlarsın kim bilir?

Düşün ve anla hiç gerek yok bolca hiç hırsa,
Üç günlük ömründe nasibinde rızıkta varsa,
Ölüm tüm fanilere yüklenmiş madem haksa,
Boşu olan yaşam sonunda ne olacak kim bilir?

Yaşamda bazen ters düşer tükenirken umutlar,
Zaman akıp giderken zirve yapar yamuklar,
El aman dilemek için Yaratana açılır avuçlar,
Hayalden uzak gerçek olur mu umutlar kim bilir?

Kısa olan ömründe makam mevkilerde yaşarsın,
Hep güleceğim deyip duygusallaşmaz anlamazsın,
Kendini kaybedip zevk ve neşelerde zirve yaparsın,
Yaşadıklarının hepsi bir gün nasıl bitecek kim bilir?

Yaprakları sararan ağaçlar baharda yeşerir,,
Kışı gören kuşlar mevsimlik yerini değiştirir,
Yaşamda her şeye sabretmek örülen ilmektir,
Şu an varsın yarına ulaşmaya izin var mı kim bilir?

Nasihat değil sadece derim gerçek budur sana,
Çok geç olmadan toparla aklını artık başına,
Kendine hakikat yolu çiz varmadan yolun sonuna,
Zamanı ve anı belli olmaz ölüverirsin kim bilir?