Aşkın deryasında garibim yüzen,
Amansız kırık bir saldayım canan,
Ben aşık bir ozan dağlarda gezen,
Sana ulaşmayan yoldayım canan.

Derdimi anlatsam dağlar yıkılır,
Dinlemez kimseler candan bıkılır,
Her anım gecede canım sıkılır.
Bilemezsin nasıl haldayım canan.

Olmaz ilaç senden başka yarama,
Cevap vermiyorsun hiç bir soruma,
Aşkı başka yerde sakın arama,
Akan sevdan ile seldeyim canan.

Deli gönül ayrı durmaz közünden,
Geleceğim derdin cayma sözünden,
Kıskanırım seni kendi gözümden,
Seherinde esen yeldeyim canan.

Anlamaz halimden anamla bacım,
Sensin her zaman başımda tacım,
Gurbet elde nasıl diner bu acım,
Sensiz boz bulanık göldeyim canan.

Durmaz derdim her gün daha da azar,
Ne cuma dinliyor bak nede pazar,
İçimde bir ah ki başka intizar,
Mecnun oldum bende çöldeyim canan.

Şu bağrımı yakan ey narin sünbül,
Kaşlarında hilal başında bir tül,
Ben dalına konmuş zavallı bülbül,
Burcu,burcu kokan güldeyim canan.

Ozan Zekim der ki bağrımda çakan,
Bir umutsuz aşktır içimde akan,
Sevdanla ağıtlar türküler yakan,
Dertli sazımda ki teldeyim canan...

OZAN ZEKİ TUNÇ