Gülüm ben hep siyahı sevdim

Göstermediler bana pembeyi

nasıldı

Dargın pembe renk

Üşüyen açık mı

Koyu yalnız mı

Kırgın maviyi az da olsa gösterdiler

Ama pembeyi göstermediler

Yasakladılar

Çünkü gecelerim siyahtı

Mavi düşüncelerime çirkin siyahlar giydirdiler

Hep gecenin siyahını sardılar beni

Bir gülüm vardı

Bu gece avuçlarımdan uçtu

Meleklere gitti

Gözlerinde sevda pırıltısı kayboldu

Yorulmuş şiirler yazmıştım ona

şimdi

Tutsak şiirlere küstüm

Yeni bir gül arıyorum

Umutsuzluğuma son durak olacak

Islatacak maviyi tiril tiril

Siyahın kılıfını yırtacak

Arınmış gerçeğinle olsan da

Uzakta kal yeni gül

İstemiyorum yeniden acı çekmek

Ulaşmamalıyım sana

Düşler gerçeklerden uzakken

Maskelerle dolaşırken herkes

Derinliklerdeyim

Ölesiye

Yasaklarımla kalmalıyım

Sıvanmasamda gerçek dostluklarda

Ölürken her güzellikte

Seni hissetmeliyim

Buz gibi yokluğunda

Nasıl olsa

Kol gezecek yalnızlık senle de

bırak

Sonsuzluğumda kaybolayım.



SERDAR SAN İZMİR ARALIK 17 .2003