Hanifi’nin erken gitmesi değildi elbet,

Beni bu saate kadar uyutmayan.

Asıl, Orhan’ın geç gelmesiydi,

Böyle çakır keyif olmama neden.


Saçları uzun, sakalı bir karış,

Yüzü asık, iki karış.

Canım sıkılıyor, dedi, kur bir masa.

Çektim ortaya küçük bir sehpa,

Talih, onun da bir bacağı kısa.


Ne fındık var ne fıstık,

Ne de bol sarımsaklı cacık.

Sadece Orhan’ın Ayak kokusu

Meze say çerez say, tabaklar dolusu.


O kadehleri tuttu

Ben şiirler doldurdum usanmadan.

Sabaha kadar İçtik

Hiç mi hiç doymadan


Bir Kadeh şiir,

Bir kadeh türkü salladık,

Yüreğimizdeki hasretlik sevgiliye.

Eylül 2004/ Küçük odam