Yıldızlar parlıyor bu gece
Ben artık hiç bir şeyim ne fayda
Çünkü sen yoksun
Kaderle aramda cebelleşme devam ediyor yine
Dolunay pusuda
Dert mi bana?
Sen yoksun ya...

Sırdaşım maziden bir resim
Gözlerimi ona dikmişim
Uykuyu çağırıyorum
Ne fayda
Tanımadığım yüzler geçiyor birer birer
Şimdi ay karanlık
Sen yoksun ya...

En beyazından bir umut
Vazgeçtim ondan
Bir kırıntı bile yok
Hep bir gün bir gün mutlaka demiştim
Sustum
Vazgeçmişim yarından
Sen yoksun ya....

Gözlerinin elasın da kayboluyorum
Gözü kara
Ve hiç bir şeye benzemiyor sensizlik
Yüreğim kıyamet yeri
Tepeden tırnağa hüzün kuşanmışım
Es geçiyorum yaşamayı
Sen yoksun ya....

Mısralar tutuştu yine
Uyaklar can havliyle serbeste dönüşmüş
Şiirde
Güzelliği dileniyorlar
İtiyorum elimin tersi ile
Nasıl yazayım ki,
Sen yoksun ya....

İnsanlar insancık artık
Adım yabana çıkacak
Oysa
Ne çok sevilirdim
Şimdi sevenim de yok
Yüzüme bakanım da
Sen yoksun ya...

Ölümüne bıraktığın yalnızlıkla
İçim ağrıyor
Sakın insanın içi ağrır mı deme
Evet doğrusu bu
Kor alevlerdeyim
Bir gönül yangınında
Sen yoksun ya...

Bu bir kısır döngü değil
Bunun adı kader
Yalnızlığı fısıldıyor kulağıma
Ben ki haberdarım yalnızlıktan
Taşıdığım aşkın cezalısısıyım
Üşüyen yanlarımı kendim sarıyorum
Sen yoksun ya....

Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN