5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
781
Okunma
Eylül’de kırılmış bir bebeğin
halâ tamir edilmemiş kolu gibiyim,
kış boyunca.
ayak üstü,kapı aralığında
fısıldaşmak kadar
ani ve kısacıksın.
bitiveriyorsun…
madem seviyorsan
gözlerine neden gelemiyorum?
sen gel gözlerime
korkma
gir en uzak odalarıma
gizlendiğim sonbahar tablolarına
baharı getir,pembelerin
en ışıklı tonlarıyla.…
gözlerine götür beni
inmeden kirpiğimize
sonbahar teslimiyeti.
yüz kızartıcı suçlar işlesin
ellerimiz ve
çoğalsın gizlerimiz.
hep acıyorum sensiz
görmüyor musun
kışın son günlerindeyiz.
Cevap Yaz