Geçmiş her gün biraz daha uzaklaşıp gidiyor
O meşhur ayrılık vaktinden
Bir şeyler var geçmişimde kalan
O bir şey, dünde hiç kalmıyor
Sanki hep yarın gibi, hep karşıma çıkıyor
Sevsen de sevmesen de ben geldim diyor.

Arsız yüzsüz bir varlık gibi hayatımın
Başköşesine geçip beni yönetiyor sanki
Masal misali bin başlı devler gibi,
Her gün hayatımda o ayrılık adı verilen dev
Her kolunda ayrı bir acı ile saldıran bir dev
Sen ve ihanet dikilip duruyor karşıma.

Yarın olup giriyor günlerime ömrüme
Keşke hayatımda şu keşke lafları hiç olmasaydı
Keşke bir nefeste seni unutabilseydim
Kaç kez kendime affet gitsin,
Unut acın bitsin dedim olmadı, olmadı işte
Koskocaman bir nafile cümleydi benim için
Faydasız beyhude bir cümle
Hiç sevmesem de, sevemesem de,
Kara günleri yâd etmekle geçiyor ömrüm.

Devasını bulamadığım ince bir hastalığın
İçinde çürüyüp yavaş yavaş eriyorum
Gözlerim sevgiyi görmez,
Kulaklarım kahkahanın hazzını unutmuş
Varlıkların rengi silinmiş
Yavandan daha yavan,
Amacı huzuru kalmayan çöle döndü ömrüm.

Hiçbir insanın paha biçmediği uzun
Büyük kum yığınları gibi enkaza döndüm
Çektiğim onca acıdan sonra,
Hiçbir varlığa ayrılık yazılsın istemem
Umduğundan büyük sevdalar yaşa isterim
İsterim ki ömrünü gerçek güzellikler için sarf et.

Benim gibi geçirme ömrünü
Gerçek sevgiler için emek sarf et
Unutma ki sevgi aşk en güzel varlıktır
Sevgiyle emekle her geçen gün büyüyen bir nur..

Sami Arlan..