Gökyüzünü adımladım
Yıldızlar, yüzüme tükürdü !
Oysa
Ben tükürecektim
Sahte dünyanın
Yüzsüz yüzüne !
Kağıt gemileri
Büyüttüm hâyâlimde !
Depreme dayanıksız
Evler gibiydi kalbim !
Nakaratsız şarkılar
Dudaklarımı emerdi
Kör-olasıca akşamlarda !
Toprağı döverdim
Aksayan ayaklarımla !
Bukalemun gibi
Köşe-kapmaca oynardım
Hissiyatsız sevgilerle !
Kırıldı direnci
Eşkiya duygularımın !
Panayır şenliği çocuklarının
Bilinçsiz,
Çığlık yeri gönlüm !
Ne su katılmamış çocukluğum
Ne de
Adam olmaz gençliğim umurumda !
Annemin sıcaklığı var
Hâlâ son öpüşünün
Yanaklarımda !
Kağıttan duvarlar gibi
Vurgun yemiş gönlüm !
Ne girenin hesabı var
Ne de çıkanın !
Siyah geceler
Yıldızsız yürüdü üstüme !
Gönül denen komutan
Yaktı sevda teskeremi !
Tekmil komutlar
Kurşun asker
Şimdi çaresizliğime !
Yeter anlayın
Anlatın artık, öldüğümü !
Güneş baba mum yakacak
Eğer
Bir Allah’ın günü
Görürse, güldüğümü !

OKTAY ZERRİN- BAFRA
13-12-2006-Saat: 05.30