3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1046
Okunma
güzel bir sabahın,
rüzgarına eşlik ederek
cadde de yürüyorum.
sıcağı kıran ılık rüzgar,
mutluyum.
sonra !
sonra can sıkıntısı
bir telefon konuşması
ılık rüzgarın şiddeti artmış
tozu toprağa katar
olmuş.
’’kalbimin zembereği boşaldı’’
isyan saatinde miyim ne ?
aklımda
yüzlerce soru
garip bir uğultu ,
kulaklarımda.
örümcekler ağlarını
atmakta bir oraya,
bir buraya
terk edilmiş ev gibi
beynimin her köşesi
güzel bir sabahın,
iki adım ötesi
bir gül bahçesi,
kurumaya yüz tutmuş.
’’ey yağmur bulutu,
bu güller kitap arasında da
kurutuluyor.’’
diyaloğu ile kendi kendimle
caddedeki yürüyüşüm son buldu.
U/mutluyum ...
not : bilginize ’’seni seviyorum’’
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz