Hüzün demli çayımla bugün seni andım ben.
O zarif parmakların hayalimi süsledi.
Bardağı tutan elin bana yadigar desen.
Çaydanlığım demliğim gülüşünü düşledi.


İçime su serpildi gamzeni düşününce.
Hüznümü hafifletti çay ile ünsiyetin.
Son yudum boğazımda birden düğümlenince.
Çay perisi sen oldun semaverde niyetin.

Ayrılık yakışmadı çayımın buğusuna.
Berrak türkülerimin ezgisine çığ düştü.
Oturdum şiir yazdım billur naz kuğusuna.
Dizeler yokluğunda sana dair bir düştü.

Sen de hatırla beni her çay demleyişinde.
Demliğin baş eğmesi sana temenna olsun.
Tevazu efsanedir her mevsim çay işinde.
İnce belli sinesi vefa ve sevgi dolsun.

Çayı sensiz düşünmem bunu böyle bilesin.
Acı çayın katresi sana dair iz taşır.
Çay ve sende albeni oluyor bana esin.
Turnalar diyarına sinemden selam taşır.
Ankara, 13.07.2013 İ.K