Kaç asır kaybettim silinmez izi,
Bir ateş ki sorma nifak pürüzü…

Gözyaşı mezesi, şer demet demet,
Ona sığınanlar bulur ihanet.

Düşman eder nifak yâri yarene,
Gözyaşıdır nifak, nifak virane,

Ruha saplanınca ruh olur zindan,
Terk-i diyar akıl kahrolur vicdan.

Ülkemde ne zaman kurulsa ahenk,
Yetişir bir soysuz ki tufana denk.

Ne deyim bunlara kelp tövbe hâşâ!
Vurdurur gardaşı vallah gardaşa.

Pembe hayallerim kırık doğuştan,
Nifak şeytandandır şeytan ateşten.

Bilmem ki kardeşim sana ne desem!
Nerde kan ve vahşet başköşede sen!

Tutturmuş irtica der kirli basın,
Lokmayı emeksiz yer kirli basın.

Acı acı güldüm taht kurmuş nifak,
Ürperdim içlendim yine bu şafak,

Her köşe başında kiralık kalem,
Manşetler nesepsiz içerik âlem.

Size diyorum ha külden hortlaklar!
Satılmış beyinler ödünç ayaklar…

Nifak tohumunu attınız amma,
Sahipli bu vatan sahipsiz sanma.

Yutkundum sabırla, köpürdüm durdum,
Sırtlanlar kemirir ah canım yurdum,

Pembe hayallerim kırık doğuştan,
Nifak şeytandandır şeytan ateşten.

15.09.06 2006 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt