3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1001
Okunma
Çocuklara uçurtma yapmıştık
Sesiz çığlıklarımızı.
Ucunda hüzünlü hayallerimiz
Oradan oraya savruluyordu,
Gök yüzü firariğilinde
Bazen bulutlara değiyordu hayalerimiz,
Bulut ağlamaya başlıyordu gözlerimizde
gözlerimiz yağmurlara ağlıyordu
Oysa; Ben gözlerimi adak adamıştım
Bir kez simanı göreyim diye.
Kör olsalar ne olacaktı Sanki?
Sonuçta zihnime resmetmek vardı,
Görmeye doyamadığım cismini
Hiç değilse bir kez göreyim diye
Kalbimde sen büyüdükçe,
Hayallerim küçülmeye başladı
Hayallerim küçüldükçe,
Sen küçülmeye başladın.
Ve anladım ki; aslında sen yoktun
Hiç olmadın!
Ve de hiçbir zaman OLMAYACAKTIN.
AYHAN ASLAN
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz