Bırak gözlerin gözlerim de kalsın,
Dünyayının güzelliğini birlikte görsünler…
İzin verirsen ihtiyacım var yüreğine.
Ver ben de tek yürek olsun öyle yaşasın,
Dertlerimi birlikte paylaşalım.

Ey ilk göz ağrım, seninle açtım gözlerimi,
Seni beklemekte sonum olacak,
Bülbülün gül-e canını verdiği misali,
Özlemle beklemek sevgiyi devasal
Büyütüyor…
Anlamak için çok sevmek gerekli,
Bu farkı senin anlaman mümkün değil ki,
Menekşe gözlüm.

Deli poyraz esiyor fırtınalı dünyama,
Aklıma sen düşünce,
Hıçkırıklarım yankılanıyor nefesini hissetmediğim,
Gülün yaprağın da.

Dolaşıp duruyorum sokaklarda
Elimde kalemim dilimde sevdam,
Aklıma düşünce hasretin, karalıyorum
Beyaz sayfalara bir bir yazıyorum,
Özlemlerimi, dertleşiyorum adete ,
Seninle satırlarda …Aslında en güzel de satırlar
Anlıyor beni.

Sessiz sakin dili lal olmuş gibi dinliyor sadece.
Yürürken ağaçtan bir yaprak düştüğünü ,
Görüyorum o an, yaprakla konuşur gibi,
Adına yazıyorum .
Dalında kurumuş miladi dolmuş,
Gazel olmuş…

Baharını, yazını yaşamış kışa,
Girince kopu vermiş dalın dan
Savurmuş asi esen deli rüzgâr.

Sonsuzluğa yolculuğa merhaba demiş yaprak.
İşte böyle menekşe gözlü hayat bu,
Gel birlikte mutlu olalım,
Bizler de kurumuş yaprak gibi,
Sonsuzluğa yolculuğa çıkacağız.
Gazel gibi savrulmadan
Sevelim sevilelim. Menekşe Gözlüm
GÜLŞEN Sarıoğlu 10.7.2013