-İçimde çürümüş bir tapınağın
Enkazı titreyen gözbebeğimde-


En koyu geceler benimdi zaten
En uzak sabahlar yine benimdi
Sonra bir umuda sürgün oldu ten
Çılgın bir ateşin öz yurdu şimdi

Bir benim kıblesi olmayan kâmil
Seccadesi göğe serili bir ben
Bir benim gözüme çekilmişti mil
Cezası yargısız verili bir ben

Nice an içinde yıllar yürüdüm
Nice yıl bir an’ın esiri oldu
Tarifi imkansız yollar yürüdüm
Menzilim meçhulün emiri oldu

Ah ile vah ile tükendi hayat
Arzular iz sürdü canın peşinde
Çölde mecnun olmak değildi murat
Ömür bitti bir Leyla’nın peşinde

Sahi gündüz nedir uyku nasıl şey
Tan yeri göğsünde uyanmak da ne
Acep gündüzde mi saklı asıl şey
Bir yıldız uğruna bu yanmak da ne

Ah nefsim herşeye sen idin sebep
Yaz alıp kış satan bir bezirgandın
Yürüdüm sandıkça başa döndüm hep
Aklım, ayağıma nasıl inandın

Bu derin çizgiler ne zamandır var
İhanet faslında kaçıncı yarı
Ey efkâr sana da olacak mezar
Göz çukurlarımın mor kuyuları

Hadi alkış tutun gözyaşlarıma
Hüznümü bir de siz tebrik buyurun
Sızın girilmemiş tüm düşlerime
Hepsini ayrı bir hüsrana yorun


Faruk Atli