YORGUNUM

Yorgunum, hayatın densizliğine
Yorgunum ,hoyrat geçen zamana
Şaşırıyorum, her gün değişen
Omurgasızlaşan,
_________________Oryantal insanlığa

Kibir, benlik almış başını gidiyor.
Vicdan,, cüzdana sıkışmış inliyor
Cahil, kâmili dinlemiyor
_______Bir garip halar olmuş, insanlığa

Çalan, çaldığı, çırptığı ile övünüyor
Bir ana oğlunu yitirmiş
Duvar dibinde ağlıyor
Akıl tutulması var, tüm çirkinlikleri
_____________Bu insanlık hep, alkışlıyor

Ne kuldan utanıyor, ne Allahtan korkuyor
Önde başka, arkada, bir başka konuşuyor
Bir nokta menfaat için, büklüm, büklüm eğiliyor
Onurlu şerefli, vicdan sahibi insanlık adres kaybetmiş
________________________Hiçbir yerde, gözükmüyor

Eskiden bizler, asaletimiz özümüzle bilgeliğimiz
Cesaretimiz, aydınlık menzilimizle övünürdük
Komşumuz aç iken, biz tok yatmazdık,
_______________________________Üzülürdük

Şimdiki insanlık gözü kara, hırs bürümüş
Benlik bürümüş kibirlik bürümüş yüreğini
Büyüttükçe, büyütüyor, çıkarı için
Yüreğindeki, öfke ile kini
Çünkü yalan dolan, zan, iftira,yalakalıkla dönüyor
__________________________________Değirmeni
İstemem böyle kambur halinle, ey insanlık seni

________Şair67______
Ali Cemal AĞIRMAN

Belli ki yine asaleti, özü medeniyeti
Aydınlık menzili vurdu, hoyrat geçen ZAMAN