Köpük köpük aklım, dolanmaktadır.
Ruhuma hükmedip, kaynatmaktadır.
Gözlerim lütfunu, aramaktadır.
Dilime ismini, yazıyor gibi.

Ardına takılmış, dönencedeyken.
Cevabın sorusu, bilmecedeyken.
Yazısı silinmez, düşüncedeyken.
Perdeyi açmadan, bakıyor gibi.

Cümlede son hece, dağıtır yeli.
Ecrine sığınıp, olsam da veli.
Mekâna alınmaz, garip bir deli.
İzahsız zamana, atıyor gibi.

Lokman hekim olsam, bulsam devayı.
Ezel alıp özde, görsem rüyayı.
Dağıtsam tahtları, yıksam sarayı.
İdrakinde buzlar, taşıyor gibi.

Rengi kan kırmızı, sevdayı yazar.
Üç gecelik ömür, dimağı kazar.
Tutulmamış eldir, hicrana pazar.
Ruhumu korunda, yakıyor gibi.

Hak’tan gelen aşkı, yardan biliyor.
Hali bırakıp ta, kaldan siliyor.
Umut ekip yerden, korku deriyor.
Periler köşkünde, yaşıyor gibi.

Sır ile sırrına, beni çekmekte.
Uzaktan bakarak, bana gülmekte.
Gölgeye bürünmüş, sesi gelmekte.
Kelamı sulara, salıyor gibi.

Şahin Hanelçi
05. 08. 2011
London. UK.